Nice
Zaterdag vol bewondering staan kijken naar een Russisch Orthodoxe kerk midden tussen de huizen in Nice.
Deze werd in 1903 gebouwd door tsaar Nicolaas II ter gedachtenis aan zijn zoon Nicolaas die er begraven ligt.
We waren op de fiets gegaan en dat hebben we geweten want daarna hadden we het museum van Henri Matisse op het oog.
We stonden op de plattegrond te puzzelen hoe we moesten rijden toen een zeer charmante dame vroeg waar we
naar toe wilden. Zij legde het ons uit maar zij woonde in de wijk Cimiez (waar het museun staat) en ging een weg
tussendoor die veel korter was. Ga maar mee was het devies. Het is wel montee. Nou, dat hebben we geweten
met de fiets hoge trappetjes beklimmen tot we eindelijk doodmoe op een brede weg kwamen die kilometers omhoog ging.
De charmate dame gaf me een kus en wenste ons een goede reis verder.(Zeggen ze ook nog dat Frankrijk mooi is maar
er moeten geen Fransen wonen. Nou wij zijn vaak blij dat ze er wonen want het is een super aardig volkje).
Fietsen lukte ons niet op die weg, dan maar lopen. We waren dood-, doodop.
We mochten er niet fotograferen helaas maar vonden het tentoongestelde werk wel heel interessant. Terug vlogen
we natuurlijk van de berg af en kwamen via het oude Nice weer op de boulevard des anglais waar het allemachtig druk was
door het mooie weer. Erg gezellig. Wij vonden dat we een lekkere maaltijd aan het strand verdiend hadden
en trakteerden ons op een heerlijk glas koud bier
en een zalige pan met mosselen. 
Daarna moesten we nog 10 km. vlak
rijden en 4 km. klimmen.(En Luurd heeft ook alles gedaan!!!). 25 kilo afgevallen en 15 kilo er bij gegeten denk ik zo. Maar zeer voldaan.
Deze werd in 1903 gebouwd door tsaar Nicolaas II ter gedachtenis aan zijn zoon Nicolaas die er begraven ligt.
We waren op de fiets gegaan en dat hebben we geweten want daarna hadden we het museum van Henri Matisse op het oog.
We stonden op de plattegrond te puzzelen hoe we moesten rijden toen een zeer charmante dame vroeg waar we
naar toe wilden. Zij legde het ons uit maar zij woonde in de wijk Cimiez (waar het museun staat) en ging een weg
tussendoor die veel korter was. Ga maar mee was het devies. Het is wel montee. Nou, dat hebben we geweten
met de fiets hoge trappetjes beklimmen tot we eindelijk doodmoe op een brede weg kwamen die kilometers omhoog ging.
De charmate dame gaf me een kus en wenste ons een goede reis verder.(Zeggen ze ook nog dat Frankrijk mooi is maar
er moeten geen Fransen wonen. Nou wij zijn vaak blij dat ze er wonen want het is een super aardig volkje).
Fietsen lukte ons niet op die weg, dan maar lopen. We waren dood-, doodop.
We mochten er niet fotograferen helaas maar vonden het tentoongestelde werk wel heel interessant. Terug vlogen
we natuurlijk van de berg af en kwamen via het oude Nice weer op de boulevard des anglais waar het allemachtig druk was
door het mooie weer. Erg gezellig. Wij vonden dat we een lekkere maaltijd aan het strand verdiend hadden
en trakteerden ons op een heerlijk glas koud bier
en een zalige pan met mosselen. Daarna moesten we nog 10 km. vlak rijden en 4 km. klimmen.(En Luurd heeft ook alles gedaan!!!). 25 kilo afgevallen en 15 kilo er bij gegeten denk ik zo. Maar zeer voldaan.
